Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

im Mund

  • 1 Mund

    Mund I m -(e)s, pl см. Münde и Münder рот; поэ́т. уста́
    ein lügnerischer Mund поэ́т. лжи́вые уста́
    ein stummer [beredter] Mund поэ́т. немы́е [красноречи́вые] уста́
    der metallene Mund der Glocken поэ́т. желе́зные уста́ колоколо́в
    der Mund steht ihr nie still разг. она́ не умолка́ет ни на мину́ту
    er kann den Mund nicht aufkriegen разг. он сло́вно воды́ в рот набра́л
    den Mund aufsperren [aufreißen] разг. рази́нуть рот (от изумле́ния), den Mund auftun откры́ть [раскры́ть] рот; перен. разг. заговори́ть, отве́тить, вы́сказаться
    den Mund nicht auftun не открыва́ть рта; перен. разг. тж. не пророни́ть ни слова́
    den [seinen] Mund halten разг. держа́ть язы́к за зуба́ми, пома́лкивать, не проговори́ться
    du hast wohl den Mund zu Hause gelassen? разг. у тебя́ что, язы́к отня́лся?
    mach doch den Mund auf! разг. откро́й рот!, скажи́ хоть что-нибу́дь!
    den Mund spitzen сложи́ть гу́бы тру́бочкой, (nach D) перен. обли́зывать гу́бы (в предвкуше́нии чего́-л.)
    Mund und Nase aufsperren рази́нуть рот (от изумле́ния), den Mund weit aufreißen, den Mund voll nehmen хва́статься, бахва́литься; захлё́бываясь, расска́зывать о чем-л.
    den Mund voll haben набра́ть по́лный рот (пи́щи), den großen Mund haben [führen] хва́статься, бахва́литься; нескро́мно [де́рзко, на́гло] вести́ себя́
    sie hat einen losen Mund она́ дерзка́ на язы́к
    er hat den Mund auf dem rechten Fleck разг. у него́ язы́к хорошо́ подве́шен
    einen kleinen Mund machen поджима́ть гу́бы, жема́ниться (при еде́)
    j-m den Mund küssen, j-n auf den Mund küssen (по)целова́ть кого́-л. в гу́бы
    j-m den Mund öffnen разг. заста́вить (за)говори́ть кого́-л.; развяза́ть язы́к кому́-л.
    j-m den Mund stopfen разг. подкупи́ть кого́-л. (что́бы он молча́л), заткну́ть рот [гло́тку] кому́-л. (заста́вить молча́ть)
    j-m den Mund verbieten [versiegeln] разг. заста́вить кого́-л. молча́ть, запрети́ть говори́ть кому́-л.
    ich lasse mir den Mund nicht verbieten мне рот не заткнё́шь, меня́ не заста́вят замолча́ть
    sich (D) den Mund nicht verbieten lassen разг. (сме́ло) рассказа́ть всё без ута́йки
    sich (D) den Mund verbrennen обже́чь себе́ рот, обже́чься; проговори́ться, проболта́ться; обмо́лвиться
    sich (D) den Mund wischen вы́тереть гу́бы (по́сле еды́), разг. утере́ться; оста́ться с но́сом
    j-m den Mund wäßrig machen (nach D) разг. раздразни́ть чей-л. аппети́т (расска́зами о чем-л.), опи́сывать так, что слю́нки теку́т
    sich (D) den Mund fransig [fusselig] reden разг. говори́ть без у́молку [до изнеможе́ния]
    sich (D) etw. am Munde absparen [abdarben] разг. эконо́мить за счёт желу́дка
    an j-s Mund hängen смотре́ть кому́-л. в рот, слу́шать кого́-л., затаи́в дыха́ние
    er ist nicht auf den Mund gefallen разг. он за сло́вом в карма́н не ле́зет
    j-m eins auf den Mund geben дать кому́-л. по губа́м; разг. сказа́ть кому́-л. что-л. без обиняко́в
    er stand wie auf den Mund geschlagen разг. у него́ сло́вно язы́к отня́лся, он то́чно язы́к проглоти́л (от удивле́ния)
    etw. aus j-s Mund hören услы́шать что-л. от кого́-л. [из чьих-л. уст]
    aus einem berufenen Mund etw. hören услы́шать что-л. от компете́нтного [осведомлё́нного] челове́ка
    wie aus einem Munde в оди́н го́лос; единогла́сно
    j-m aus dem Munde reden выража́ть чьи-л. мы́сли [ча́яния]
    etw. (be)ständig im Munde führen постоя́нно говори́ть [толкова́ть] о чем-л., упомина́ть что-л.; тверди́ть одно́ и то же
    ein Wort viel im Mund führen разг. ча́сто употребля́ть како́е-л. сло́во
    j-m etw. in den Mund legen вкла́дывать в чьи-л. уста́ каки́е-л. слова́
    j-m die Antwort in den Mund legen подсказа́ть кому́-л. ну́жный отве́т
    von [aus] der Hand in den Mund leben перебива́ться с хле́ба на квас, проеда́ть всё зарабо́танное
    ich mag dieses Wort nicht in den Mund nehmen разг. я не хочу́ да́же и произноси́ть э́то сло́во
    j-m etw. in den Mund schmieren разг. подсказа́ть (кому́-л. отве́т), разжева́ть и в рот положи́ть кому́-л. что-л.
    des Künstlers Name ist in aller Munde разг. и́мя э́того худо́жника у всех на уста́х, и́мя э́того худо́жника сейча́с произно́сят повсю́ду
    in aller Munde sein, in aller Leute Mund sein разг. быть у всех на уста́х; быть при́тчей во язы́цех
    j-m das Wort im Mund umdrehen [verdrehen] разг. искажа́ть [передё́ргивать] чьи-л. слова́
    j-m die Bissen in den Mund zählen разг. жа́дно смотре́ть кому́-л. в рот, жа́дничать, счита́ть у кого́-л. куски́ во рту
    das Wasser läuft ihm im Mund zusammen разг. у него́ слю́нки теку́т
    das Wort blieb ihm im Mund stecken разг. у него́ слова́ застря́ли в го́рле; сло́во за́мерло у него́ на уста́х
    mit halbem Munde lachen принуждё́нно смея́ться
    mit offenem Munde dastehen разг. стоя́ть, рази́нув рот от удивле́ния
    er ist immer mit dem Mund vornweg разг. он всегда́ сли́шком де́рзок на язы́к
    j-m nach dem Munde reden [sprechen] разг. льстить, подда́кивать, подпева́ть кому́-л.
    j-m über den Mund fahren разг. обре́зать, осади́ть кого́-л., ре́зко оборва́ть кого́-л.
    j-m Honig um den Mund schmieren разг. льстить кому́-л., лебези́ть пе́ред кем-л.
    er hat sich diese Summe vom Mund abgespart разг. он скопи́л э́ту су́мму с больши́м трудо́м [цено́й больши́х лише́ний]
    von Mund zu Mund gehen переходи́ть [передава́ться] из уст в уста́
    j-m die Gedanken vom Mund nehmen предупрежда́ть ка́ждое жела́ние кого́-л.
    j-m das Wort vom [aus dem] Mund nehmen разг. произнести́ [сказа́ть] что-л. ра́ньше друго́го, предвосхи́тить чью-л. мысль [чье-л. выска́зывание]; переби́ть кого́-л.
    ein Schloß vor dem Munde haben разг. держа́ть язы́к на при́вязи [на замке́]
    (sich D) kein Blatt vor den Mund nehmen разг. говори́ть открове́нно [не стесня́ясь], ре́зать пра́вду
    beredter Mund geht nicht zugrund посл. у кого́ язы́к хорошо́ подве́шен, тот не пропадё́т
    wes das Herz voll ist, des gehet der Mund über посл. у кого́ что боли́т, тот о том и говори́т
    trunkener Mund tut Wahrheit kund посл. что у тре́звого на уме́, то у пья́ного на языке́
    aus dem. Munde der Unmündigen wird uns die Wahrheit библ. и шутл. уста́ми младе́нцев глаго́лет и́стина
    Mund II см. Munt

    Allgemeines Lexikon > Mund

  • 2 Mund

    Mund m -(e)s, -e и Mǘ nder
    1. рот; поэт. уста́

    den Mund sp tzen — сложи́ть [вы́тянуть] гу́бы тру́бочкой

    sich (D ) den Mund l cken — обли́зывать гу́бы (в предвкушении чего-л.)

    Mund auf und ugen zu! — откро́й рот, закро́й глаза́!

    2. тех. отве́рстие, вход; вы́ход, у́стье; горлови́на
    den Mund uftun* разг. — откры́ть [раскры́ть] рот, заговори́ть, отве́тить, вы́сказаться
    den Mund nicht uftun* разг. — не пророни́ть ни сло́ва, не раскрыва́ть рта

    mach doch den Mund auf! — да откро́й же рот!, скажи́ хоть что-нибудь!

    er lügt schon, wenn er den Mund uftut разг. — он всё вре́мя врёт, ка́ждое его́ сло́во — ложь

    Mund und Nse ufsperren разг. — рази́нуть рот ( от изумления)

    j-m den Mund wä́ ßrig m chen ( nach D) разг. — раздразни́ть [возбуди́ть] чей-л. аппети́т, соблазни́ть кого́-л. (рассказами о чём-л.)

    inen gr ßen Mund h ben разг. — бахва́литься; кура́житься (вести себя нагло, заносчиво)

    inen l sen Mund h ben разг. — быть несде́ржанным на язы́к

    j-m den Mund st pfen разг. — заткну́ть рот кому́-л. ( заставить молчать)

    j-m den Mund verb eten* — заста́вить кого́-л. молча́ть, запрети́ть говори́ть кому́-л.
    sich (D ) den Mund verbr nnen* разг. — проговори́ться, проболта́ться ( и тем самым навлечь на себя неприятности)
    den [rinen] Mund h lten* разг. — держа́ть язы́к за зуба́ми, пома́лкивать, не проговори́ться
    den Mund voll n hmen* разг. — дава́ть во́лю языку́, хва́статься

    sich (D ) den Mund f sselig r den фам. — тверди́ть без у́стали одно́ и то же (пытаясь уговорить кого-л.)

    er hat den Mund auf dem r chten Fleck — у него́ язы́к хорошо́ подве́шен

    an j-s Mund hä́ ngen* — лови́ть ка́ждое сло́во кого́-л.

    er ist nicht auf den Mund gef llen разг. — ≅ он за сло́вом в карма́н не ле́зет

    aus ber fenem Mund etw. hö́ ren — услы́шать что-л. от компете́нтного [осведомлё́нного] челове́ка

    wie aus inem M nde — в оди́н го́лос; единогла́сно

    j-m das Wort aus dem Mund n hmen* — произнести́ [сказа́ть] что-л. ра́ньше друго́го; предвосхи́тить чью-л. мысль [чьё-л. выска́зывание]; переби́ть кого́-л.

    das Wort blieb ihm im Mund st cken разг. — у него́ слова́ застря́ли в го́рле

    etw. stä́ ndig im M nde fǘ hren — постоя́нно тверди́ть [повторя́ть] одно́ и то же

    j-m das Wort im Mund mdrehen разг. — передё́ргивать [искажа́ть] чьи-л. слова́

    das W sser lä́ uft ihm im Mund zus mmen — у него́ слю́нки теку́т

    in ller M nde sein, in ller L ute M nde sein — быть у всех на уста́х; быть при́тчей во язы́цах

    j-m etw. in den Mund l gen
    1) вкла́дывать в чьи-л. уста́ каки́е-л. слова́
    2) подсказа́ть кому́-л. ну́жный отве́т

    mit dem Mund vorn(e)w g sein фам. — быть де́рзким [бо́йким] на язы́к

    mit ffenem Mund d stehen* — стоя́ть рази́нув рот ( от крайнего удивления)

    j-m nach dem Mund(e) r den — льстить, подда́кивать, подпева́ть кому́-л.; лови́ть ка́ждое сло́во кого́-л.

    sich (D) etw. vom Mund [M nde] bsparen разг. — эконо́мить на еде́ [за счёт желу́дка]

    von Mund zu Mund g hen* (s) — переходи́ть из уст в уста́

    sich (D ) kein Blatt vor den Mund n hmen* разг. — говори́ть открове́нно [напрями́к, начистоту́]; ≅ ре́зать пра́вду в глаза́
    j-m ǘ ber den Mund f hren* фам. — ре́зко оборва́ть, осади́ть кого́-л.

    wes das Herz voll ist, des geht der Mund ǘ ber посл. высок. — у кого́ что боли́т, тот о том и говори́т

    Большой немецко-русский словарь > Mund

  • 3 Mund

    Mund <-[e]s, Münder> [ʼmʊnt, pl ʼmʏndɐ] m
    1) anat mouth;
    etw in den \Mund nehmen to put sth in one's mouth;
    ein Glas an den \Mund setzen to put a glass to one's mouth;
    mit vollem \Munde with one's mouth full
    2) zool ( Maul) mouth
    WENDUNGEN:
    \Mund und Nase aufsperren ( fam) to gape in astonishment;
    aus berufenem \Munde from an authoritative source;
    sich dat den \Mund fusselig reden to talk till one is blue in the face;
    einen großen \Mund haben to have a big mouth, to be all talk [or mouth] [or ( Brit) ( fam) all mouth and trousers];
    den \Mund [zu] voll nehmen ( fam) to talk [too] big;
    den \Mund aufmachen [o auftun] to speak up;
    den \Mund aufreißen (sl) to talk big;
    jdm über den \Mund fahren ( fam) to cut sb short;
    [jd ist] nicht auf den \Mund gefallen ( fam) [sb is] never at a loss for words;
    etw geht von \Mund zu \Mund sth is passed on from mouth to mouth [or person to person];
    halt den \Mund! ( fam) shut up! ( fam), shut your mouth! [or face!] [or ( Brit) (sl) gob!];
    den/seinen \Mund nicht halten können ( fam) to not be able to keep one's mouth [or ( fam) trap] shut;
    aus jds \Munde kommen that sb says;
    du musst auch nicht alles glauben, was aus seinem \Munde kommt! you don't have to believe everything [that] he says!;
    jdm etw in den \Mund legen to put [the] words into sb's mouth;
    etw nicht in den \Mund nehmen to not use such a sth;
    musst du immer so entsetzliche Flüche in den \Mund nehmen? do you always have to use such terrible language?;
    jdm nach dem \Mund[e] reden to say what sb wants [or tell sb what they want] to hear;
    jdm den \Mund stopfen ( fam) to shut sb up;
    jdm den \Mund verbieten to tell sb to be quiet [or ( fam) shut up];
    etw ist in aller \Munde sth is the talk of the town, everybody's talking about sth;
    wie aus einem \Munde with one voice; s. a. Wort

    Deutsch-Englisch Wörterbuch für Studenten > Mund

  • 4 Mund

    〈m.; Mund(e)s, Münder〉
    2 opening, ingang, mond
    voorbeelden:
    1    einen Mund voll een mondvol
          informeeljemandem den Mund wässrig machen iemand doen watertanden
          informeelden Mund nicht aufbekommen, aufkriegen zijn mond niet opendoen
          informeelden Mund aufreißen, voll nehmen opscheppen
          informeeljemandem den Mund stopfen (a) iemand omkopen; (b) iemand het zwijgen opleggen
          informeelviele Münder zu stopfen haben veel monden te voeden hebben
          informeelsich 3e naamval den Mund verbrennen zijn mond voorbijpraten
          informeelMund zu! mond houden!
          sich 3e naamval etwas am, vom Munde absparen zich iets uit de mond sparen
          aus berufenem Munde uit betrouwbare bron
          jemandem das Wort aus dem Mund nehmen iemand de woorden uit de mond nemen
          ein Wort dauernd im Mund führen een woord voortdurend in de mond hebben, gebruiken
          〈informeel; figuurlijk〉 jemandem das Wort im Mund verdrehen iemands woorden verdraaien
          in aller Munde sein op ieders lippen zijn
          in aller Leute Munde sein bij iedereen over de tong gaan
          informeelimmer mit dem Mund vorneweg sein een mondjegauw zijn
          jemandem nach dem, zum Mund reden iemand naar de mond praten
          informeeljemandem über den Mund fahren iemand op zijn nummer zetten
          informeelsich 3e naamval den Mund über jemanden zerreißen roddelpraat over iemand verkopen
          von der Hand in den Mund leben van de hand in de tand leven
    ¶    informeelsich 3e naamval den Mund fransig, fusselig reden zich de blaren op de mond praten, (vergeefs) op iemand inpraten
          informeelMund und Augen, Mund und Nase aufreißen, aufsperren stomverbaasd zijn
          jemandem den Mund verbieten iemand beletten te spreken
          spreekwoordMorgenstunde hat Gold im Munde de morgenstond heeft goud in de mond

    Wörterbuch Deutsch-Niederländisch > Mund

  • 5 Mund

    Mund m <Mund(e)s; ÷er> ústa n/pl, pusa f;
    von Mund zu Mund od úst k ústům;
    halt den Mund! pop drž hubu!;
    den Mund voll nehmen fam mít plnou hubu řečí;
    nicht auf den Mund gefallen sein fam mít (dobrou) vyřídilku, být od huby;
    kein Blatt vor den Mund nehmen fig nebrat <- vzít> si servítky;
    jemandem et in den Mund legen fig vkládat < vložit> k-u co do úst;
    jemandem nach dem Mund(e) reden mluvit, jak se to k-u líbí

    Deutsch-Tschechisch Wörterbuch > Mund

  • 6 Mund

    Mund <-(e) s, Münder> [munt, pl 'mʏndɐ] m
    ağız;
    in aller \Munde sein ağızlara sakız olmak, dillere düşmek;
    sein Name war in aller \Munde ağızlara sakız oldu, herkesin diline düştü;
    etw/jdn dauernd im \Munde führen bir şeyi/kimseyi ağzına sakız etmek;
    dieses Wort nehme ich nicht in den \Mund bu kelimeyi ağzıma almam;
    jdm über den \Mund fahren ( fam) birinin sözünü kesmek;
    nicht auf den \Mund gefallen sein ( fig) o ( fam) anasının gözü olmak;
    jdm den \Mund wässrig machen ( fam) birinin ağzını sulandırmak, birini imrendirmek;
    halt den \Mund! ( fam) çeneni tut!;
    von \Mund zu \Mund gehen ağızdan ağıza geçmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Mund

  • 7 mund

    Mund m, -e/Münder 1. Anat уста; 2. Bergb отвор, отвърстие; umg Den Mund halten мълча, държа си езика; umg Den Mund auf dem rechten Fleck haben Остроумен съм, обигран съм в говоренето; umg nicht auf den Mund gefallen sein не съм вързан в езика; umg Mit dem Mund vorneweg sein Устат съм, рязък съм, не могат да ме наддумат; umg Jmdm. nach dem Munde reden Говоря това, което някой би искал да чуе, подмазвам се на някого.
    * * *
    der, -e и "e, "er 1. уста; den = vollnehmen хваля се; преувеличавам; ich habe mir nur den = verbrannt да не бях си отварял устата! e-m ьber den = fahren давам нкм нахален отговор; kein Blatt vor den * nehmen говоря открито; der Hand in den = leben живея ден за ден; einen ungewaschenen = haben цапнат съм в устата; 2. отвор, отвърстие;

    Deutsch-Bulgarisch Wörterbuch > mund

  • 8 Mund

    Mund m <Munds; Münder> ağız;
    den Mund voll nehmen (yüksekten) atıp tutmak;
    halt den Mund! sus!;
    fam jemandem über den Mund fahren b-ni kabaca susturmak;
    nicht auf den Mund gefallen sein çenesi kuvvetli ( oder hazırcevap) olmak

    Deutsch-Türkisch Wörterbuch > Mund

  • 9 Mund

    Mund, os (als Öffnung, durch die die Stimme hervorgeht u. Nahrungsmittel eingenommen werden). – rictus oris. auch bl. rictus (längliche od. runde Öffnung des Mundes od. der geöffnete Mund selbst). – hiatus oris, auch bl. hiatus (länglichrunde Öffnung des Mundes, wie sie z.B. ein gähnender od. gaffender Mensch macht). – mit offenem, aufgesperrtem M. (dastehen etc.), hianti ore; hians: den M. auftun, öffnen (um zu reden), os aperire; loqui coepisse (zu reden anfangen): kaum den M. auftun, vix labra diducere od. allevare: nicht einmal den M. aufzutun wagen, ne hiscere quidem audere: den M. aufsperren, rictum diducere (staunend od. beim Lachen od. Reden): den M. weit aufsperren, aufreißen, hiare (im allg., staunend, gähnend etc.); oscitare (gähnend): bei etwas (vor Staunen) den M. aufreißen, inhiare alci rei: den M. bis an die Ohren aufreißen, labra paene ad aurem trahere: jmdm. den M. aufsperren (um ihm etwas einzugießen), alci os diducere: man sperre den M. nicht zu weit auf (beim Lachen, Reden), sint modici rictus; observandum [1716] est ne immodicus hiatus rictum distendat. – jmd. auf den M. schlagen, alci os obtundere: einem Pferde in den M. (ins Maul nach den Zähnen) sehen, equi dentes inspicere. – jmdm. etw. vor dem M: wegnehmen, alqd alci ab ore rapere; praeripere alci alqd: jmdm. etw. aus dem M. nehmen, reißen, ex ore od. ex faucibus eripere alci alqd (z.B. den Bissen [bildl.]. bolum: das Wort, orationem; beides bei Komik.): jmdm. etw. in den M. legen, alqm alqd loquentem facere (jmd. als etw. redend einführen); alci alqd attribuere (jmdm., als von ihm gesprochen, gehalten, zuteilen): die ganze Abhandlung über die Freundschaft ist dem Lälius in den M. gelegt, Laelii tota disputatio est de amicitia. – etw. im M. haben, führen, alqd in ore habere (eig. von Speisen und uneig. von Reden); alqd loqui (uneig., von Reden, z.B. lauter große Dinge im M. haben, omnia magna loqui: nichts wie Flotten u. Heere im M. haben, nihil nisi classes loqui et exercitus): etw. immer im M. haben, führen, semper in ore habere alqd (z.B. die Verse des Euripides); dictitare solere od. bl. dictitare mit Akk. u. Infin. (immer u. immer zu sagen pflegen, gesprächsweise, in sermonibus): den Harmodius führen sie immer im M., Harmodius (iis) in ore viget. – etw. in den M. nehmen, alqd ore continere (eig., im M. halten); os alqā re implere (eig., den M. mit etw. anfüllen, z.B. aquā): etw. oft in den M. nehmen (erwähnen), memoriam alcis rei usurpare. – den M. voll nehmen (im Reden), iactantius loqui: den M. voll nehmen mit etw., ebullire alqd; iactare alqd (mit etw. prahlen). – im M. der Leute sein, esse od. versari in ore hominum od. vulgi; sermone od. rumoribus differri: in aller Leute M. (in aller Leute Mäulern) sein, omnibus in ore od. in omnium ore od. in omnium ore atque sermone esse. omnium ore celebrari. omni populo in ore esse. per omnium ora ferri (von Pers. u. Dingen, im guten u. üblen Sinne); omnium sermonibus ferri. omnium sermone vapulare (v. Pers., im üblen Sinne); fabulam in tota urbe iactari (v. Pers., in der ganzen Stadt im Gerede sein); totā urbe od. totā regione percelebrari (v. Dingen, in der ganzen Stadt, im ganzen Lande besprochen werden): wie war ich im M. der Leute! fabula quanta fui!: jmd. in den M. der Leute bringen, traducere alqm per ora hominum; alqm per totam urbem sermone od. rumoribus differre: in der Leute M. (Mäuler) kommen, in ora hominum abire. in ora hominum (od. vulgi) venire, pervenire; incurrere in voculas malevolorum (in den M. Mißgünstiger); fabulam fieri (zum Gerede werden): in aller M. (Mäuler) kommen, in omnium ore atque sermone esse coepisse: etw. aus jmds. M. wissen, ex alqo od. coram ex ipso audivisse alqd; alqo auctore cognovisse alqd: aus jmds. eigenem Munde vernehmen, ex ipso cognoscere: durch jmds. M. reden, alcis ore loqui: reden, was einem vor den M. kommt, garrire od. loqui quidquid in buccam venerit: jmdm. nach dem M. reden, ad alcis voluntatem loqui (jmdm. nach Willen reden); alci assentari (jmdm. in [1717] allem beipflichten); alcis auribus servire od. blandiri (reden, was jmd. gern hört): den Leuten nach dem M. reden, sermonem componere in alienam voluntatem; ad alienam voluntatem loqui: jmdm. um den M. gehen, alqm adulari (ihm schmeicheln): ben M. halten, tacere (auch = reinen Mund halten, d. i. nicht ausplaudern, z.B. tacere non posse, nicht reinen M. halten können); linguam compescere (die Zunge im Zaume halten): jmd. den M. halten heißen, jmdm. den M. verbieten, alqm tacere iubere (jmd., der reden will); alqm conticescere iubere (jmd., der redet): aus jmds. M. hören, vernehmen, ex alqo audire, cognoscere: ich habe oft aus seinem M. gehört, daß etc., saepe ex eo audivi, cum diceret mit Akk. u. Infin.: aus jmds. M. gehen, kommen (v. Worten, Reden), ex ore alcis exire od. excĭdere; ex ore alcis mitti.

    deutsch-lateinisches > Mund

  • 10 Mund-zu-Mund-Werbung

    Mund-zu-Mund-Werbung f V&M word-of-mouth advertising, word-of-mouth marketing
    * * *
    f <V&M> word-of-mouth advertising, word-of-mouth marketing

    Business german-english dictionary > Mund-zu-Mund-Werbung

  • 11 Mund-zu-Mund-Beatmung

    respiración Feminin boca a boca

    Deutsch-Spanisch Wörterbuch > Mund-zu-Mund-Beatmung

  • 12 Mund-zu-Mund-Beatmung

    Mund-zu-Mund-Be·at·mung f
    mouth-to-mouth resuscitation, kiss of life

    Deutsch-Englisch Wörterbuch für Studenten > Mund-zu-Mund-Beatmung

  • 13 Mund-zu-Mund-Beatmung

    Mund-zu-Mund-Beatmung f o.Pl. изкуствено дишане "уста в уста".

    Deutsch-Bulgarisch Wörterbuch > Mund-zu-Mund-Beatmung

  • 14 Mund-zu-Mund-Beatmung

    Mund-zu-Mund-Beatmung
    bouche-à-bouche Maskulin

    Deutsch-Französisch Wörterbuch > Mund-zu-Mund-Beatmung

  • 15 Mund-zu-Mund-Beatmung

    Mund-zu-Mund-Beatmung f мед. иску́сственное дыха́ние рот в рот

    Allgemeines Lexikon > Mund-zu-Mund-Beatmung

  • 16 Mund-zu-Mund-Beatmung

    kein pl hayat öpücüğü, ağızla yapılan yapay solunum

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Mund-zu-Mund-Beatmung

  • 17 Mund-zu-Mund-Beatmung

    'Mund-zu-'Mund-Beatmung f dýchání n z úst do úst

    Deutsch-Tschechisch Wörterbuch > Mund-zu-Mund-Beatmung

  • 18 Mund-zu-Mund-Beatmung

    Mund-zu-Mund-Beatmung
    〈v.〉

    Wörterbuch Deutsch-Niederländisch > Mund-zu-Mund-Beatmung

  • 19 Mund voll

    Mund voll m, - хапка; глътка.

    Deutsch-Bulgarisch Wörterbuch > Mund voll

  • 20 Mund- und Zahnpflege

    Mund- und Zahnpflege f ухо́д за по́лостью рта и зуба́ми

    Allgemeines Lexikon > Mund- und Zahnpflege

См. также в других словарях:

  • Mund (Begriffsklärung) — Mund steht für: die Körperhöhle und die ihn umgebenden Weichteile im Kopf, die den obersten Teil des Verdauungstrakts bildet, siehe Mund eine Gemeinde im Schweizer Kanton Wallis, siehe Mund VS MUND steht als Abkürzung für: ein Onlinedienst in… …   Deutsch Wikipedia

  • Mund - info! — Mund: Es gibt im Deutschen zahlreiche Wortbildungen und Redewendungen, die das Wort Mund beinhalten. Hier liegen jedoch zwei verschiedene Substantive zugrunde: 1. die Mund oder Munt, aus mittelhochdeutsch munt, althochdeutsch mund „Beschützer,… …   Universal-Lexikon

  • Mund-zu-Mund-Beatmung — Mụnd zu Mụnd Be|at|mung 〈f. 20; unz.; Med.〉 Maßnahme bei einem Atemstillstand, bei der der Rettende dem Verletzten Luft durch den Mund in die Lungen bläst u. ihm gleichzeitig die Nase zuhält * * * Mụnd zu Mụnd Be|at|mung, die: Beatmung von Mund …   Universal-Lexikon

  • Mund — Escudo …   Wikipedia Español

  • Mund-zu-Nase-Beatmung — Mụnd zu Na|se Be|at|mung 〈f. 20; unz.; Med.〉 Maßnahme bei einem Atemstillstand, bei der der Rettende dem Verletzten Luft durch die Nase in die Lungen bläst u. ihm gleichzeitig den Mund zuhält * * * Mụnd zu Na|se Be|at|mung, die: Beatmung von… …   Universal-Lexikon

  • Mund und Nase aufreißen \(auch: aufsperren\) — Mund und Nase aufreißen (auch: aufsperren); den Mund (derb auch: das Maul) aufsperren   Die umgangssprachlichen Redewendungen »Mund und Nase aufreißen« und »den Mund aufsperren« stehen für »sehr überrascht, sehr erstaunt sein«: Die anderen werden …   Universal-Lexikon

  • Mund voll — Mụnd|voll auch: Mụnd voll 〈m.; , 〉 die Menge einer Speise od. eines Getränkes, die man auf einmal in den Mund nehmen kann, Bissen, Schluck * * * Mụnd voll: s. ↑Mund (1 a) …   Universal-Lexikon

  • Mund — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Bsp.: • Machen Sie den Mund weit auf, sagte der Zahnarzt. • Wenn sie ihren dummen Mund nicht geschlossen hält, dann schließe ich ihn ihr eines Tages. • Sie hat einen großen Mund …   Deutsch Wörterbuch

  • Mund-zu-Mund-Propaganda — Mụnd zu Mụnd Pro|pa|gan|da 〈f.; ; unz.〉 = Mundpropaganda * * * Mụnd zu Mụnd Pro|pa|gan|da: Mundpropaganda …   Universal-Lexikon

  • Mund-zu-Mund-Beatmung — Mund zu Mund Beatmungf Kuß.1950ff …   Wörterbuch der deutschen Umgangssprache

  • mund-, Mund- — tomato..., Stomato …   Das große Fremdwörterbuch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»