-
1 Mund
ein lügnerischer Mund поэ́т. лжи́вые уста́ein stummer [beredter] Mund поэ́т. немы́е [красноречи́вые] уста́der metallene Mund der Glocken поэ́т. желе́зные уста́ колоколо́вder Mund steht ihr nie still разг. она́ не умолка́ет ни на мину́туer kann den Mund nicht aufkriegen разг. он сло́вно воды́ в рот набра́лden Mund aufsperren [aufreißen] разг. рази́нуть рот (от изумле́ния), den Mund auftun откры́ть [раскры́ть] рот; перен. разг. заговори́ть, отве́тить, вы́сказатьсяden Mund nicht auftun не открыва́ть рта; перен. разг. тж. не пророни́ть ни слова́den [seinen] Mund halten разг. держа́ть язы́к за зуба́ми, пома́лкивать, не проговори́тьсяdu hast wohl den Mund zu Hause gelassen? разг. у тебя́ что, язы́к отня́лся?mach doch den Mund auf! разг. откро́й рот!, скажи́ хоть что-нибу́дь!den Mund spitzen сложи́ть гу́бы тру́бочкой, (nach D) перен. обли́зывать гу́бы (в предвкуше́нии чего́-л.)Mund und Nase aufsperren рази́нуть рот (от изумле́ния), den Mund weit aufreißen, den Mund voll nehmen хва́статься, бахва́литься; захлё́бываясь, расска́зывать о чем-л.den Mund voll haben набра́ть по́лный рот (пи́щи), den großen Mund haben [führen] хва́статься, бахва́литься; нескро́мно [де́рзко, на́гло] вести́ себя́sie hat einen losen Mund она́ дерзка́ на язы́кer hat den Mund auf dem rechten Fleck разг. у него́ язы́к хорошо́ подве́шенeinen kleinen Mund machen поджима́ть гу́бы, жема́ниться (при еде́)j-m den Mund küssen, j-n auf den Mund küssen (по)целова́ть кого́-л. в гу́быj-m den Mund öffnen разг. заста́вить (за)говори́ть кого́-л.; развяза́ть язы́к кому́-л.j-m den Mund stopfen разг. подкупи́ть кого́-л. (что́бы он молча́л), заткну́ть рот [гло́тку] кому́-л. (заста́вить молча́ть)j-m den Mund verbieten [versiegeln] разг. заста́вить кого́-л. молча́ть, запрети́ть говори́ть кому́-л.ich lasse mir den Mund nicht verbieten мне рот не заткнё́шь, меня́ не заста́вят замолча́тьsich (D) den Mund nicht verbieten lassen разг. (сме́ло) рассказа́ть всё без ута́йкиsich (D) den Mund verbrennen обже́чь себе́ рот, обже́чься; проговори́ться, проболта́ться; обмо́лвитьсяsich (D) den Mund wischen вы́тереть гу́бы (по́сле еды́), разг. утере́ться; оста́ться с но́сомj-m den Mund wäßrig machen (nach D) разг. раздразни́ть чей-л. аппети́т (расска́зами о чем-л.), опи́сывать так, что слю́нки теку́тsich (D) etw. am Munde absparen [abdarben] разг. эконо́мить за счёт желу́дкаan j-s Mund hängen смотре́ть кому́-л. в рот, слу́шать кого́-л., затаи́в дыха́ниеer ist nicht auf den Mund gefallen разг. он за сло́вом в карма́н не ле́зетj-m eins auf den Mund geben дать кому́-л. по губа́м; разг. сказа́ть кому́-л. что-л. без обиняко́вer stand wie auf den Mund geschlagen разг. у него́ сло́вно язы́к отня́лся, он то́чно язы́к проглоти́л (от удивле́ния)etw. aus j-s Mund hören услы́шать что-л. от кого́-л. [из чьих-л. уст]aus einem berufenen Mund etw. hören услы́шать что-л. от компете́нтного [осведомлё́нного] челове́каwie aus einem Munde в оди́н го́лос; единогла́сноj-m aus dem Munde reden выража́ть чьи-л. мы́сли [ча́яния]etw. (be)ständig im Munde führen постоя́нно говори́ть [толкова́ть] о чем-л., упомина́ть что-л.; тверди́ть одно́ и то жеein Wort viel im Mund führen разг. ча́сто употребля́ть како́е-л. сло́воj-m etw. in den Mund legen вкла́дывать в чьи-л. уста́ каки́е-л. слова́j-m die Antwort in den Mund legen подсказа́ть кому́-л. ну́жный отве́тvon [aus] der Hand in den Mund leben перебива́ться с хле́ба на квас, проеда́ть всё зарабо́танноеich mag dieses Wort nicht in den Mund nehmen разг. я не хочу́ да́же и произноси́ть э́то сло́воj-m etw. in den Mund schmieren разг. подсказа́ть (кому́-л. отве́т), разжева́ть и в рот положи́ть кому́-л. что-л.des Künstlers Name ist in aller Munde разг. и́мя э́того худо́жника у всех на уста́х, и́мя э́того худо́жника сейча́с произно́сят повсю́дуin aller Munde sein, in aller Leute Mund sein разг. быть у всех на уста́х; быть при́тчей во язы́цехj-m das Wort im Mund umdrehen [verdrehen] разг. искажа́ть [передё́ргивать] чьи-л. слова́j-m die Bissen in den Mund zählen разг. жа́дно смотре́ть кому́-л. в рот, жа́дничать, счита́ть у кого́-л. куски́ во ртуdas Wasser läuft ihm im Mund zusammen разг. у него́ слю́нки теку́тdas Wort blieb ihm im Mund stecken разг. у него́ слова́ застря́ли в го́рле; сло́во за́мерло у него́ на уста́хmit halbem Munde lachen принуждё́нно смея́тьсяmit offenem Munde dastehen разг. стоя́ть, рази́нув рот от удивле́нияer ist immer mit dem Mund vornweg разг. он всегда́ сли́шком де́рзок на язы́кj-m nach dem Munde reden [sprechen] разг. льстить, подда́кивать, подпева́ть кому́-л.j-m über den Mund fahren разг. обре́зать, осади́ть кого́-л., ре́зко оборва́ть кого́-л.j-m Honig um den Mund schmieren разг. льстить кому́-л., лебези́ть пе́ред кем-л.er hat sich diese Summe vom Mund abgespart разг. он скопи́л э́ту су́мму с больши́м трудо́м [цено́й больши́х лише́ний]von Mund zu Mund gehen переходи́ть [передава́ться] из уст в уста́j-m die Gedanken vom Mund nehmen предупрежда́ть ка́ждое жела́ние кого́-л.j-m das Wort vom [aus dem] Mund nehmen разг. произнести́ [сказа́ть] что-л. ра́ньше друго́го, предвосхи́тить чью-л. мысль [чье-л. выска́зывание]; переби́ть кого́-л.ein Schloß vor dem Munde haben разг. держа́ть язы́к на при́вязи [на замке́](sich D) kein Blatt vor den Mund nehmen разг. говори́ть открове́нно [не стесня́ясь], ре́зать пра́вдуberedter Mund geht nicht zugrund посл. у кого́ язы́к хорошо́ подве́шен, тот не пропадё́тwes das Herz voll ist, des gehet der Mund über посл. у кого́ что боли́т, тот о том и говори́тtrunkener Mund tut Wahrheit kund посл. что у тре́звого на уме́, то у пья́ного на языке́aus dem. Munde der Unmündigen wird uns die Wahrheit библ. и шутл. уста́ми младе́нцев глаго́лет и́стина -
2 Mund
1. рот; поэт. уста́Mund auf und Á ugen zu! — откро́й рот, закро́й глаза́!
2. тех. отве́рстие, вход; вы́ход, у́стье; горлови́наmach doch den Mund auf! — да откро́й же рот!, скажи́ хоть что-нибудь!
Mund und Náse á ufsperren разг. — рази́нуть рот ( от изумления)
j-m den Mund wä́ ßrig má chen ( nach D) разг. — раздразни́ть [возбуди́ть] чей-л. аппети́т, соблазни́ть кого́-л. (рассказами о чём-л.)
j-m den Mund stó pfen разг. — заткну́ть рот кому́-л. ( заставить молчать)
sich (D ) den Mund verbré nnen* разг. — проговори́ться, проболта́ться ( и тем самым навлечь на себя неприятности)den [réinen] Mund há lten* разг. — держа́ть язы́к за зуба́ми, пома́лкивать, не проговори́тьсяsich (D ) den Mund fú sselig ré den фам. — тверди́ть без у́стали одно́ и то же (пытаясь уговорить кого-л.)
er hat den Mund auf dem ré chten Fleck — у него́ язы́к хорошо́ подве́шен
er ist nicht auf den Mund gefá llen разг. — ≅ он за сло́вом в карма́н не ле́зет
j-m das Wort aus dem Mund né hmen* — произнести́ [сказа́ть] что-л. ра́ньше друго́го; предвосхи́тить чью-л. мысль [чьё-л. выска́зывание]; переби́ть кого́-л.das Wort blieb ihm im Mund sté cken разг. — у него́ слова́ застря́ли в го́рле
j-m das Wort im Mund ú mdrehen разг. — передё́ргивать [искажа́ть] чьи-л. слова́
das Wá sser lä́ uft ihm im Mund zusá mmen — у него́ слю́нки теку́т
in á ller Mú nde sein, in á ller Lé ute Mú nde sein — быть у всех на уста́х; быть при́тчей во язы́цах
j-m etw. in den Mund lé gen1) вкла́дывать в чьи-л. уста́ каки́е-л. слова́2) подсказа́ть кому́-л. ну́жный отве́тmit ó ffenem Mund dá stehen* — стоя́ть рази́нув рот ( от крайнего удивления)j-m nach dem Mund(e) ré den — льстить, подда́кивать, подпева́ть кому́-л.; лови́ть ка́ждое сло́во кого́-л.
sich (D ) kein Blatt vor den Mund né hmen* разг. — говори́ть открове́нно [напрями́к, начистоту́]; ≅ ре́зать пра́вду в глаза́wes das Herz voll ist, des geht der Mund ǘ ber посл. высок. — у кого́ что боли́т, тот о том и говори́т
-
3 Mund
1) anat mouth;etw in den \Mund nehmen to put sth in one's mouth;ein Glas an den \Mund setzen to put a glass to one's mouth;mit vollem \Munde with one's mouth fullWENDUNGEN:\Mund und Nase aufsperren ( fam) to gape in astonishment;aus berufenem \Munde from an authoritative source;einen großen \Mund haben to have a big mouth, to be all talk [or mouth] [or ( Brit) ( fam) all mouth and trousers];den \Mund [zu] voll nehmen ( fam) to talk [too] big;den \Mund aufmachen [o auftun] to speak up;den \Mund aufreißen (sl) to talk big;jdm über den \Mund fahren ( fam) to cut sb short;[jd ist] nicht auf den \Mund gefallen ( fam) [sb is] never at a loss for words;etw geht von \Mund zu \Mund sth is passed on from mouth to mouth [or person to person];den/seinen \Mund nicht halten können ( fam) to not be able to keep one's mouth [or ( fam) trap] shut;aus jds \Munde kommen that sb says;du musst auch nicht alles glauben, was aus seinem \Munde kommt! you don't have to believe everything [that] he says!;jdm etw in den \Mund legen to put [the] words into sb's mouth;etw nicht in den \Mund nehmen to not use such a sth;musst du immer so entsetzliche Flüche in den \Mund nehmen? do you always have to use such terrible language?;jdm nach dem \Mund[e] reden to say what sb wants [or tell sb what they want] to hear;jdm den \Mund stopfen ( fam) to shut sb up;etw ist in aller \Munde sth is the talk of the town, everybody's talking about sth; -
4 Mund
〈m.; Mund(e)s, Münder〉2 opening, ingang, mond♦voorbeelden:〈 informeel〉 Mund zu! • mond houden!aus berufenem Munde • uit betrouwbare bronjemandem das Wort aus dem Mund nehmen • iemand de woorden uit de mond nemenein Wort dauernd im Mund führen • een woord voortdurend in de mond hebben, gebruikenin aller Munde sein • op ieders lippen zijnin aller Leute Munde sein • bij iedereen over de tong gaanjemandem nach dem, zum Mund reden • iemand naar de mond pratenvon der Hand in den Mund leben • van de hand in de tand leven¶ 〈 informeel〉 sich 〈 3e naamval〉 den Mund fransig, fusselig reden • zich de blaren op de mond praten, (vergeefs) op iemand inpratenjemandem den Mund verbieten • iemand beletten te spreken -
5 Mund
Mund m <Mund(e)s; ÷er> ústa n/pl, pusa f;von Mund zu Mund od úst k ústům;halt den Mund! pop drž hubu!;den Mund voll nehmen fam mít plnou hubu řečí;nicht auf den Mund gefallen sein fam mít (dobrou) vyřídilku, být od huby;jemandem nach dem Mund(e) reden mluvit, jak se to k-u líbí -
6 Mund
ağız;in aller \Munde sein ağızlara sakız olmak, dillere düşmek;sein Name war in aller \Munde ağızlara sakız oldu, herkesin diline düştü;etw/jdn dauernd im \Munde führen bir şeyi/kimseyi ağzına sakız etmek;dieses Wort nehme ich nicht in den \Mund bu kelimeyi ağzıma almam;jdm über den \Mund fahren ( fam) birinin sözünü kesmek;jdm den \Mund wässrig machen ( fam) birinin ağzını sulandırmak, birini imrendirmek;halt den \Mund! ( fam) çeneni tut!;von \Mund zu \Mund gehen ağızdan ağıza geçmek -
7 mund
Mund m, -e/Münder 1. Anat уста; 2. Bergb отвор, отвърстие; umg Den Mund halten мълча, държа си езика; umg Den Mund auf dem rechten Fleck haben Остроумен съм, обигран съм в говоренето; umg nicht auf den Mund gefallen sein не съм вързан в езика; umg Mit dem Mund vorneweg sein Устат съм, рязък съм, не могат да ме наддумат; umg Jmdm. nach dem Munde reden Говоря това, което някой би искал да чуе, подмазвам се на някого.* * *der, -e и "e, "er 1. уста; den = vollnehmen хваля се; преувеличавам; ich habe mir nur den = verbrannt да не бях си отварял устата! e-m ьber den = fahren давам нкм нахален отговор; kein Blatt vor den * nehmen говоря открито; der Hand in den = leben живея ден за ден; einen ungewaschenen = haben цапнат съм в устата; 2. отвор, отвърстие; -
8 Mund
Mund m <Munds; Münder> ağız;den Mund voll nehmen (yüksekten) atıp tutmak;halt den Mund! sus!;fam jemandem über den Mund fahren b-ni kabaca susturmak;nicht auf den Mund gefallen sein çenesi kuvvetli ( oder hazırcevap) olmak -
9 Mund
Mund, os (als Öffnung, durch die die Stimme hervorgeht u. Nahrungsmittel eingenommen werden). – rictus oris. auch bl. rictus (längliche od. runde Öffnung des Mundes od. der geöffnete Mund selbst). – hiatus oris, auch bl. hiatus (länglichrunde Öffnung des Mundes, wie sie z.B. ein gähnender od. gaffender Mensch macht). – mit offenem, aufgesperrtem M. (dastehen etc.), hianti ore; hians: den M. auftun, öffnen (um zu reden), os aperire; loqui coepisse (zu reden anfangen): kaum den M. auftun, vix labra diducere od. allevare: nicht einmal den M. aufzutun wagen, ne hiscere quidem audere: den M. aufsperren, rictum diducere (staunend od. beim Lachen od. Reden): den M. weit aufsperren, aufreißen, hiare (im allg., staunend, gähnend etc.); oscitare (gähnend): bei etwas (vor Staunen) den M. aufreißen, inhiare alci rei: den M. bis an die Ohren aufreißen, labra paene ad aurem trahere: jmdm. den M. aufsperren (um ihm etwas einzugießen), alci os diducere: man sperre den M. nicht zu weit auf (beim Lachen, Reden), sint modici rictus; observandum [1716] est ne immodicus hiatus rictum distendat. – jmd. auf den M. schlagen, alci os obtundere: einem Pferde in den M. (ins Maul nach den Zähnen) sehen, equi dentes inspicere. – jmdm. etw. vor dem M: wegnehmen, alqd alci ab ore rapere; praeripere alci alqd: jmdm. etw. aus dem M. nehmen, reißen, ex ore od. ex faucibus eripere alci alqd (z.B. den Bissen [bildl.]. bolum: das Wort, orationem; beides bei Komik.): jmdm. etw. in den M. legen, alqm alqd loquentem facere (jmd. als etw. redend einführen); alci alqd attribuere (jmdm., als von ihm gesprochen, gehalten, zuteilen): die ganze Abhandlung über die Freundschaft ist dem Lälius in den M. gelegt, Laelii tota disputatio est de amicitia. – etw. im M. haben, führen, alqd in ore habere (eig. von Speisen und uneig. von Reden); alqd loqui (uneig., von Reden, z.B. lauter große Dinge im M. haben, omnia magna loqui: nichts wie Flotten u. Heere im M. haben, nihil nisi classes loqui et exercitus): etw. immer im M. haben, führen, semper in ore habere alqd (z.B. die Verse des Euripides); dictitare solere od. bl. dictitare mit Akk. u. Infin. (immer u. immer zu sagen pflegen, gesprächsweise, in sermonibus): den Harmodius führen sie immer im M., Harmodius (iis) in ore viget. – etw. in den M. nehmen, alqd ore continere (eig., im M. halten); os alqā re implere (eig., den M. mit etw. anfüllen, z.B. aquā): etw. oft in den M. nehmen (erwähnen), memoriam alcis rei usurpare. – den M. voll nehmen (im Reden), iactantius loqui: den M. voll nehmen mit etw., ebullire alqd; iactare alqd (mit etw. prahlen). – im M. der Leute sein, esse od. versari in ore hominum od. vulgi; sermone od. rumoribus differri: in aller Leute M. (in aller Leute Mäulern) sein, omnibus in ore od. in omnium ore od. in omnium ore atque sermone esse. omnium ore celebrari. omni populo in ore esse. per omnium ora ferri (von Pers. u. Dingen, im guten u. üblen Sinne); omnium sermonibus ferri. omnium sermone vapulare (v. Pers., im üblen Sinne); fabulam in tota urbe iactari (v. Pers., in der ganzen Stadt im Gerede sein); totā urbe od. totā regione percelebrari (v. Dingen, in der ganzen Stadt, im ganzen Lande besprochen werden): wie war ich im M. der Leute! fabula quanta fui!: jmd. in den M. der Leute bringen, traducere alqm per ora hominum; alqm per totam urbem sermone od. rumoribus differre: in der Leute M. (Mäuler) kommen, in ora hominum abire. in ora hominum (od. vulgi) venire, pervenire; incurrere in voculas malevolorum (in den M. Mißgünstiger); fabulam fieri (zum Gerede werden): in aller M. (Mäuler) kommen, in omnium ore atque sermone esse coepisse: etw. aus jmds. M. wissen, ex alqo od. coram ex ipso audivisse alqd; alqo auctore cognovisse alqd: aus jmds. eigenem Munde vernehmen, ex ipso cognoscere: durch jmds. M. reden, alcis ore loqui: reden, was einem vor den M. kommt, garrire od. loqui quidquid in buccam venerit: jmdm. nach dem M. reden, ad alcis voluntatem loqui (jmdm. nach Willen reden); alci assentari (jmdm. in [1717] allem beipflichten); alcis auribus servire od. blandiri (reden, was jmd. gern hört): den Leuten nach dem M. reden, sermonem componere in alienam voluntatem; ad alienam voluntatem loqui: jmdm. um den M. gehen, alqm adulari (ihm schmeicheln): ben M. halten, tacere (auch = reinen Mund halten, d. i. nicht ausplaudern, z.B. tacere non posse, nicht reinen M. halten können); linguam compescere (die Zunge im Zaume halten): jmd. den M. halten heißen, jmdm. den M. verbieten, alqm tacere iubere (jmd., der reden will); alqm conticescere iubere (jmd., der redet): aus jmds. M. hören, vernehmen, ex alqo audire, cognoscere: ich habe oft aus seinem M. gehört, daß etc., saepe ex eo audivi, cum diceret mit Akk. u. Infin.: aus jmds. M. gehen, kommen (v. Worten, Reden), ex ore alcis exire od. excĭdere; ex ore alcis mitti.
-
10 Mund-zu-Mund-Werbung
Mund-zu-Mund-Werbung f V&M word-of-mouth advertising, word-of-mouth marketing* * *f <V&M> word-of-mouth advertising, word-of-mouth marketing -
11 Mund-zu-Mund-Beatmung
-
12 Mund-zu-Mund-Beatmung
Mund-zu-Mund-Be·at·mung fmouth-to-mouth resuscitation, kiss of lifeDeutsch-Englisch Wörterbuch für Studenten > Mund-zu-Mund-Beatmung
-
13 Mund-zu-Mund-Beatmung
Mund-zu-Mund-Beatmung f o.Pl. изкуствено дишане "уста в уста". -
14 Mund-zu-Mund-Beatmung
-
15 Mund-zu-Mund-Beatmung
Mund-zu-Mund-Beatmung f мед. иску́сственное дыха́ние рот в рот -
16 Mund-zu-Mund-Beatmung
kein pl hayat öpücüğü, ağızla yapılan yapay solunum -
17 Mund-zu-Mund-Beatmung
'Mund-zu-'Mund-Beatmung f dýchání n z úst do úst -
18 Mund-zu-Mund-Beatmung
-
19 Mund voll
Mund voll m, - хапка; глътка. -
20 Mund- und Zahnpflege
Mund- und Zahnpflege f ухо́д за по́лостью рта и зуба́ми
См. также в других словарях:
Mund (Begriffsklärung) — Mund steht für: die Körperhöhle und die ihn umgebenden Weichteile im Kopf, die den obersten Teil des Verdauungstrakts bildet, siehe Mund eine Gemeinde im Schweizer Kanton Wallis, siehe Mund VS MUND steht als Abkürzung für: ein Onlinedienst in… … Deutsch Wikipedia
Mund - info! — Mund: Es gibt im Deutschen zahlreiche Wortbildungen und Redewendungen, die das Wort Mund beinhalten. Hier liegen jedoch zwei verschiedene Substantive zugrunde: 1. die Mund oder Munt, aus mittelhochdeutsch munt, althochdeutsch mund „Beschützer,… … Universal-Lexikon
Mund-zu-Mund-Beatmung — Mụnd zu Mụnd Be|at|mung 〈f. 20; unz.; Med.〉 Maßnahme bei einem Atemstillstand, bei der der Rettende dem Verletzten Luft durch den Mund in die Lungen bläst u. ihm gleichzeitig die Nase zuhält * * * Mụnd zu Mụnd Be|at|mung, die: Beatmung von Mund … Universal-Lexikon
Mund — Escudo … Wikipedia Español
Mund-zu-Nase-Beatmung — Mụnd zu Na|se Be|at|mung 〈f. 20; unz.; Med.〉 Maßnahme bei einem Atemstillstand, bei der der Rettende dem Verletzten Luft durch die Nase in die Lungen bläst u. ihm gleichzeitig den Mund zuhält * * * Mụnd zu Na|se Be|at|mung, die: Beatmung von… … Universal-Lexikon
Mund und Nase aufreißen \(auch: aufsperren\) — Mund und Nase aufreißen (auch: aufsperren); den Mund (derb auch: das Maul) aufsperren Die umgangssprachlichen Redewendungen »Mund und Nase aufreißen« und »den Mund aufsperren« stehen für »sehr überrascht, sehr erstaunt sein«: Die anderen werden … Universal-Lexikon
Mund voll — Mụnd|voll auch: Mụnd voll 〈m.; , 〉 die Menge einer Speise od. eines Getränkes, die man auf einmal in den Mund nehmen kann, Bissen, Schluck * * * Mụnd voll: s. ↑Mund (1 a) … Universal-Lexikon
Mund — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Bsp.: • Machen Sie den Mund weit auf, sagte der Zahnarzt. • Wenn sie ihren dummen Mund nicht geschlossen hält, dann schließe ich ihn ihr eines Tages. • Sie hat einen großen Mund … Deutsch Wörterbuch
Mund-zu-Mund-Propaganda — Mụnd zu Mụnd Pro|pa|gan|da 〈f.; ; unz.〉 = Mundpropaganda * * * Mụnd zu Mụnd Pro|pa|gan|da: Mundpropaganda … Universal-Lexikon
Mund-zu-Mund-Beatmung — Mund zu Mund Beatmungf Kuß.1950ff … Wörterbuch der deutschen Umgangssprache
mund-, Mund- — tomato..., Stomato … Das große Fremdwörterbuch